ég læt mig líða áfram,
í gegnum hausinn,
hugsa hálfa leið，
afturábak，
sé sjálfan mig syngja fagnaðarerindið，
sem við sömdum saman，
við áttum okkur draum，
áttum allt，
við riðum heimsendi，
við riðum leitandi，
klifruðum skýjakljúfa，
sem síðar sprungu upp，
friðurinn úti，
ég lek jafnvægi，
dett niður，
alger þögn，
ekkert svar，
en það besta sem guð hefur skapað，
er nýr dagur