เปิดฉากด้วยการได้เจอเธอ
แล้วฉันก็นั่งพร่ำเพ้อถึงเธอทั้งวัน
นี่คงเป็นอาการของความไหวหวั่น
ไม่เจอกับเธอตัวฉันคงไม่เข้าใจ
ก็ปล่อยเรื่องราวให้มันดำเนิน
อึดอัดเหลือเกินอยากเดินเข้าไปใกล้ๆ
อยากบอกว่าใจของฉันมันคิดไปไหน
ก็ต้องเก็บไว้กลัวเธอไม่คิดอะไร
อึดอัดน๊า ที่ต้องเก็บอาการไว้อย่างนี้
เมื่อไหร่จะได้รู้สักที
ว่ารักในครั้งนี้จะเป็นไปได้ไหม
เธอจะรักไม่รัก จะรักไม่รัก
เธอจะรักชั้นไม่รัก
จะรักไม่รัก
เมื่อไหร่จะได้รู้สักที
ว่ารักในครั้งนี้จะเป็นยังไง
เธอจะรักไม่รัก
จะรักไม่รัก
เธอจะรักไม่รัก
จะรักไม่รัก
เมื่อไหร่จะได้รู้สักที
ว่ารักในครั้งนี้จะลงเอยยังไง
สรุปเรื่องราวในตอนท้าย
นั้นมันจะจบลงเอยยังไงใครรู้
เธอจะเป็นคนที่ฉันได้เคียงคู่
หรือฉันต้องอยู่คนเดียวยังงี้เรื่อยไป
อึดอัดน๊า ที่ต้องเก็บอาการไว้อย่างนี้
เมื่อไหร่จะได้รู้สักที
ว่ารักในครั้งนี้จะเป็นไปได้ไหม
เธอจะรักไม่รัก
จะรักไม่รัก
เธอจะรักชั้นไม่รัก
จะรักไม่รัก
เมื่อไหร่จะได้รู้สักที
ว่ารักในครั้งนี้จะเป็นยังไง
เธอจะรักไม่รัก
จะรักไม่รัก
เธอจะรักไม่รัก
จะรักไม่รัก
เมื่อไหร่จะได้รู้สักที
ว่ารักในครั้งนี้จะลงเอยยังไง
อึดอัดน๊า ที่ต้องเก็บอาการไว้อย่างนี้
เมื่อไหร่จะได้รู้สักที
ว่ารักในครั้งนี้จะเป็นไปได้ไหม
เธอจะรักไม่รัก
จะรักไม่รัก
เธอจะรักชั้นไม่รัก
จะรักไม่รัก
เมื่อไหร่จะได้รู้สักที
ว่ารักในครั้งนี้จะเป็นยังไง
เธอจะรักไม่รัก
จะรักไม่รัก
เธอจะรักไม่รัก
จะรักไม่รัก
เมื่อไหร่จะได้รู้สักที
ว่ารักในครั้งนี้จะลงเอยยังไง