นานแล้วหรือยัง ตั้งแต่วันที่เราต้องจากกัน
เธอว่านานแล้วหรือยัง ที่ฉันไม่พบเธอ
อยากบอกว่าคิดถึงทุกวัน มีแต่ความคำนึงส่งถึงเธอ
แต่ว่าคนที่คิดถึงเสมอ จะคิดถึงกันบ้างหรือเปล่า
ที่เฝ้าโทรไปหา เธอทำอะไรที่ไหน
ฉันถามด้วยความเป็นไป เพราะไม่รู้ว่าเธอยังปลอดภัยดีหรือเปล่า
แล้ว ในวันคืนอันแสนเหงา ให้เธอรับรู้เรื่องราว
ฉันเขียนข้อความและส่งไปแสนไกล
ให้เธอมั่นใจว่า
* ฉันและเธอ
เราจะมีกันเสมอ อย่าห่วงเลยฉันคิดถึงเธอ ตลอดเวลา
กับคำว่า ฉันและเธอ
ยิ่งไกลยิ่งรู้คุณค่า ยิ่งผ่านเวลายิ่งทำให้มันมีความหมาย
มันคงจะนานเกินไป เมื่ออยู่กับคนมากมายก็ยังเหงา
ก็เพราะวันแล้ววันเล่า ที่ฉันต้องทรมาน
ยิ่งนานยิ่งคิดถึงมากมาย ยิ่งห่างไกลเท่าไรยิ่งห่วงกัน
ก็ไม่รู้ว่าคนดีของฉัน จะมีใครดูแลรึเปล่า
ถ้ากลับไปอีกครั้ง เธอจะโอบกอดฉันไหม
ฉันคิดถึงมันจะตาย อ้อมแขนของเธอมันอุ่นกว่าใครอื่น (เธอรู้หรือเปล่า)
แล้ว ถ้อยคำจากวันเหงาๆ ฉันจะกระซิบเบาๆ
ว่าทุกข้อความที่ส่งไปนั้นคือ
ความจริงที่ย้ำว่า
ฉันและเธอ ฉันและเธอ ก็เพราะฉันคิดถึงเธอตลอดเวลา (ฉันและเธอ ฉันและเธอ)
กับคำว่า ฉันและเธอ ฉันและเธอ ฉันคิดถึงเธอเสมอมา