จะตอนเช้า จะตอนสาย มันไม่หาย
 ไม่รู้เป็นอะไร อาการแปลก
 อดไม่ไหว ขาดไม่ได้
 ต้องการเธอและมันมากขึ้นทุกที
 ยังงงว่าฉันเองเป็นอะไร
 วันเดียวที่ได้เจอกับเธอ ลา ลั้ล ลา
 ตื่นตอนเช้าหัวใจก็เอาแต่เฝ้าคิดถึงเธอ
 ได้แต่เพ้อแล้วภาวนา ข้างในหัวใจ
 ขอให้เจอกัน ให้ได้พบกัน
 ได้ไหมให้ใจเต้นแรงเหมือนวันก่อนนั้น No Ho
 ยังงงว่าฉันเองเป็นอะไร
 วันเดียวที่ได้เจอกับเธอ ลา ลั้ล ลา
 ก็วันนั้นที่เธอได้หันมามองและยิ้มให้กัน
 ทำให้ฉันแทบจะบ้าตาย หายใจไม่ทัน
 มือไม้มันสั่น สั่นไปถึงใจ
 ก็รู้ได้เลยตอนนั้นว่าเธอคือ
 เธอคือ
 ทุกสิ่งที่ฉันเฝ้าตามหา ตลอดเวลาที่ผ่านมา
 หากเพียงเธอหันมาสบตา เธอก็จะรู้ข้างใน
 ว่าต้องการเธอมากเพียงไหน
 โปรดเถอะก่อนฉันจะขาดใจ
 ช่วยบอกกับฉันทีได้ไหม
 ว่าเธอก็คิดเหมือนกั­นกับฉัน กับฉัน
 ตื่นตอนเช้าหัวใจก็เอาแต่เฝ้าคิดถึงเธอ
 ได้แต่เพ้อแล้วภาวนา ข้างในหัวใจ
 ขอให้เจอกัน ให้ได้พบกัน
 ได้ไหมให้ใจเต้นแรงเหมือนวันก่อนนั้น
 ก็วันนั้นที่เธอได้หันมามองและยิ้มให้กัน
 ทำให้ฉันแทบจะบ้าตาย หายใจไม่ทัน
 มือไม้มันสั่น สั่นไปถึงใจ
 ก็รู้ได้เลยตอนนั้นว่าเธอคือ
 กาแฟ ของฉัน