แปดโมงเข้าวันอังคาร  ถึงจะนานที่ผ่านมา
ตอนนั้นทีเรอร่ำลา  พูดว่าเธอจะไป
จ้องมองเข็มนาฬิกา  ช่วงเวลาครั้งสดท้าย
วันนั้นเสียใจเท่าไหร่  ก็ยังคงไม่ลืม
รู้บ้างไหมว่าจะไป  มันไม่จบแค่นั้น
เพราะวันแต่ละวัน  มีบาดแผลของวันก่อน
เพราะวันนั้นแปดโมงเช้า  ใจฉันแทบขาดรอน
รับรู้ทุกคำทุกตอน  ที่บั่นทอนหัวใจกัน
เพราะใจฉันแตกสลาย  ไปพร้อมกับคำลา
และฉันหมดศรัทราที่ว่ารักนั้นนิรันดร์
เพราะชีวิตได้ขาดหาย  ไปแล้วจากวันนั้น
และทุกๆวันอังคาร  ก็ยังคงไม่ลืมเธอ
ไม่อยากรู้วันเวลา  เช้าขึ้นมาไม่อยากเจอ
เพิ่งรู้ว่าไม่มีเธอ  รู้ว่าเธอจากไป
แปดโมงเช้าวันอังคาร  ฉันไม่เคยจะเปลี่ยนไป
เจ็บช้ำในใจอย่างไร  ก็ยังคงไม่ลืม
เพราะใจฉันแตกสลาย  ไปพร้อมกับคำลา
และฉันหมดศรัทธา  ที่ว่ารักนั้นนิรันดร์
เพราะชีวิตได้ขาดหาย  ไปแล้วจากวันนั้น
และทุกๆวันอังคาร  ก็ยังคงไม่ลืมเธอ
ไม่อยากรู้วันเวลา  เช้าขึ้นมาไม่อยากเจอ
เพิ่งรู้ว่าไม่มีเธอ  รู้ว่าเธอจากไป
แปดโมงเช้าวันอังคาร  ฉันไม่เคยจะเปลี่ยนไป
เจ็บช้ำในใจอย่างไร  ก็ยังคงไม่ลืม
แปดโมงเช้าวันอังคาร  ถึงจะนานทีผ่านมา
ตอนนั้นที่เธอร่ำลา  พูดว่าเรอจะไป
จ้องมองเข็มนาฬิกา  ช่วงเวลาครั้งสดท้าย
วันนั้นเสียใจเท่าไหร่  ก็ยังคงไม่ลืม