hjartað hamast
eins og alltaf
en nú úr takt við tímann
týndur og gleymdur heima hjá mér
alveg að springa í gegnum nefið
sný upp á sveitta sængina
stari á ryðið sem vex á mér
étur sig inní skelina
ég stend upp mig svimar
það molnar af mér
ég fer um á fótum
geng fram hjá mér
klæði mig nakinn
og fer svo úr
vakinn en sofinn
sef ekki dúr
hjartað stoppar
hreyfist ekki
[Hopelandic
kem gangráð fyrir
(sem ég kingi og fel)
finn startkapal
(og kveiki í mér)
sé allt tvöfallt
(tvöfallt svart)
kerfisbilun
(heilinn neitar)
held áfram að leita
óstjórnandi
(upplýsingar)
þarf aftur að mata
(mata mig)
tala upphátt og ferðast inni í mér leita
ég leita af lífi um stund
ég stóð í stað
með von að vin ég vinn upp smá tíma
leita að ágætis byrjun
en verð að vonbrigðum