La verda tera favoroj montras konkordon.
La riĉa suna varmetoj kontetigas nia mensojn.
La blua ĉiela vastejo montras liberecojn.
Jen liberiĝu sin de la sorta fortika regadoj.
Kion montras konkord.
Mi demandas sin kutime.
Mi konsideras, ke se ĉiupovas rideti.
tio povas esti idealo.
Preĝi kiojn estas por ni multe grave kutime.
Se ne ni preĝas pacon.
esperoj ne perdigus.
Kaj tial. mi parolas belan farstelojn kuri nokta ĉiela.
ke ĉiua petoj kunvenas.
kaj kelkaj esperoj ne.
perdigas bonvole.

La birdo flugas vasteja ĉielo sen limo
Se mi farigas libereca migra birdoj jam.
Kion montras feliĉo.
Mi demandas sin kutime.
Eĉ se tagoi estas multe malgrave.
tio povus esti suficê
Kredi kiojn estas por ni multe grave kutime
Se ne ni kredas vian sentojn.
morgau povus esti luma.
Kaj tial, mi dezilas la malproksiman tagiĝan horizonton.
Ke ĉiua koroj estas la malnuba serena vetero hodiaû bonvole,
Kaj morgaû bonvole.