ต้องอยู่อย่างไร้ค่า
ท้องฟ้าชั่งว่างเปล่า
มีแต่ความเหงาคอย
ใกล้ชิดเหมือนเงาติดตัว
นับตั้งแต่เธอไป
ในใจฉันก็พลันมืดมัว
ยิ่งมองแสงไฟสลัว
ให้หัวใจยิ่งเริ่มสลาย
เธอไปอยู่ไหนกัน
คิดถึงฉันหรือเปล่า
ความเจ็บรุมเร้าความ
เงียบเหงาไม่เคยคลี่คลาย
ไม่ว่าเธออยู่ไหน
อยากให้รู้ให้เธอเข้าใจ
ฉันคงไม่มีความหมาย
หากไม่มีเธอเหมือนเก่า
ไม่ว่าปัญหา
นั้นมีมากมายเท่าไร
ต่อให้สูญเสีย
เท่าไรแลกได้เสมอ
แค่ขอมีเธอ แค่ได้พบเธอ
เจอะเจอเรื่องใดไม่หวั่น
เธอนั้นคือแรงแห่ง
แสงตะวันให้ฉันก้าวเดิน
อยากพบหน้ากันซบ
สายตากันคิดถึงเหลือเกิน
เมื่อไหร่ความห่างเหิน
จะจบสิ้นลงซะที
ไออุ่นจากอ้อมกอด
แววตาที่โอนอ่อน
คือภาพสะท้อนบอก
ให้ค้นหาเธอต่อไป
ทุกครั้งที่มองฟ้า
อยากตะโกนให้เธอเข้าใจ
ฉันคงไม่มีความหมาย
หากไม่ได้เธอคืนมา
ไม่ว่าปัญหา
นั้นมีมากมายเท่าไร
ต่อให้สูญเสีย
เท่าไรแลกได้เสมอ
แค่ขอมีเธอ แค่ได้พบเธอ
เจอะเจอเรื่องใดไม่หวั่น
เธอนั้นคือแรงแห่ง
แสงตะวันให้ฉันก้าวเดิน
อยากพบหน้ากันซบ
สายตากันคิดถึงเหลือเกิน
เมื่อไหร่ความห่างเหิน
จะจบสิ้นลงซะที
แค่ขอมีเธอ แค่ได้พบเธอ
เจอะเจอเรื่องใดไม่หวั่น
เธอนั้นคือแรงแห่ง
แสงตะวันให้ฉันก้าวเดิน
อยากพบหน้ากันซบ
สายตากันคิดถึงเหลือเกิน
เมื่อไหร่ความห่างเหิน
จะจบสิ้นลงซะที