|
Oj, ne spitsia toj nochkoj mne |
|
Gore vizhu vo temnom sne |
|
Oj, sestra moia - Nevidal' |
|
Zasloniaet glaznicy mne |
|
Da ukryvshi krylom svoim |
|
Nam vescha o pogibeli |
|
Vizhu voroga liutogo |
|
Da stradan'ia moej Zemli |
|
Zria na nebo sinee |
|
Vospevaia Nas |
|
Donesi do Sokola |
|
Svoj skorbiaschij glas: |
|
Uletaj vo sled IAru-Solncu |
|
Rusichej veru v serdce hrania |
|
Glas slavian k bogam voznesetsia |
|
S krikom tvoim v plenu bela dnia |
|
Stoj! Ty slyshish' eho glasa vekov |
|
V nem ochertanie proshlogo - teni ushedshih bogov |
|
Vstan' v gorizonte ognej |
|
Vospoj hvalu voshodiaschemu solncu: |
|
Uslyshi, IAro! Sozhgi skvernu zharom! |
|
Da budet tak... |
|
Gde sokol v'etsia |
|
Gde slyshen krik ego |
|
Vzgliani ochami v nebo |
|
Uzri sviaschennyj znak! |
|
Uslysh' menia, IAro |
|
Sozhgi skvernu zharom! |
|
Uslysh' menia, IAro |
|
Verni vremia staro! |
|
Oj, da, Nevidal' moia |
|
Oj, da neprikaianna |
|
Oj, da moia dusha |
|
Da gorem ispolna |
|
Oj, da umiraem my |
|
Net sleda u nog moih |
|
No ne vidat' bedy |
|
Kol' na nogah stoim |
|
Oj, da IAsno-Sokolu |
|
Da nadlomiv krylo |
|
Vorog pustil po vetru |
|
Da aloe pero |
|
Oj, da Nevidal' moia |
|
Oj, da neprikaianna |
|
Oj, da moia dusha |
|
Da gorem ispolna |
