|
作词 : Bezczel |
|
作曲 : B.Melo |
|
Smutno za oknem
|
|
okropnie pada deszcz
|
|
trudno rozmokły obraz
|
|
smutna opowiada treść
|
|
czujesz samotnie się
|
|
niejednokrotnie zjada stres
|
|
nic nie istotne, z nikim nie chce ci się gadać też
|
|
|
|
wszystko odwrotnie
|
|
rzeczywistość przyprawia o dreszcz
|
|
strome stopnie, a ty musisz ciężki bagaż nieść
|
|
chwile ulotne
|
|
na przemian wstajesz, upadasz, brniesz
|
|
niżej, coraz mocniej
|
|
znów wstajesz, upadasz – krwawa rzeź
|
|
|
|
gorzki posmak los ma, bezlitosna saga
|
|
znieść, nie możesz jej sprostać
|
|
to koszmar do dzisiaj nadal jest
|
|
ciągle się zmagasz
|
|
poukładać swój bałagan chcesz
|
|
jak mżawka padasz
|
|
a przez życia jak huragan przejść
|
|
na karku sagan
|
|
niech prowadzi cie odwaga przez
|
|
krwawy karnawał życia
|
|
i problemów nawał, fest
|
|
|
|
to nie taka łatwa sprawa jest
|
|
|
|
strome życia schody
|
|
pod stopami ciernie
|
|
gaśnie ostatni promień słońca i nadziei
|
|
do przodu iść małymi krokami, dzielnie
|
|
twardo iść, iść do końca alei
|
|
strome życia schody
|
|
pod stopami ciernie
|
|
gaśnie ostatni promień słońca i nadziei
|
|
do przodu iść małymi krokami, dzielnie
|
|
twardo iść, iść do końca alei
|
|
|
|
krople deszczu cicho uderzają o parapet
|
|
a ty słyszysz tylko to co mówią ci w głowie głosy
|
|
może tym razem w końcu oszacujesz straty i
|
|
stawisz czoła lękom i w końcu im powiesz : dosyć!
|
|
|
|
każdej kolejnej nocy przychodzi do ciebie smutek
|
|
i czujesz się okropnie bezradny, bez żadnych szans
|
|
i chciałbyś jak najdalej gdzieś myślami uciec
|
|
tam gdzie byłeś ty ten silny, ty ten z dawnych lat
|
|
ty,. ten którzy innym ludziom swoim słowem niósł nadzieje
|
|
który gotowy był zawsze przestawiać góry
|
|
anioły płaczą przez ciebie, anioł znów się śmieje
|
|
w koło ciebie zostały żmije już, same szczury
|
|
jak nisko trzeba upaść by podnieść się do pionu
|
|
i więcej nie upadać już po drodze
|
|
bez wiary w siebie nie przebiegniesz maratonu gdzie
|
|
na każdym kroku się skrada zdrada za rogiem
|
|
|
|
strome życia schody
|
|
pod stopami ciernie
|
|
gaśnie ostatni promień słońca i nadziei
|
|
do przodu iść małymi krokami, dzielnie
|
|
twardo iść, iść do końca alei
|
|
strome życia schody
|
|
pod stopami ciernie
|
|
gaśnie ostatni promień słońca i nadziei
|
|
do przodu iść małymi krokami, dzielnie
|
|
twardo iść, iść do końca alei |