|
Zwijgend zit je tegenover mij |
|
Jij bent door je eigen trots gekooid |
|
Ik weet niet wat je denkt maar je blik is koud |
|
En ik wacht af tot je ontdooit |
|
Als een tijder sluip je om me heen |
|
Je maakt je weer 'ns lang voor een gevecht |
|
M'n woorden ketsen af op een muur van steen |
|
En ik wacht af tot je wat zegt. |
|
Onbereikbaar |
|
Wat ik ook zeg |
|
Onbereikbaar |
|
Mijlen ver weg |
|
Onbereikbaar, oh |
|
Ondoordringbaar als een brok graniet |
|
Zo ontzettend in jezelf gekeerd |
|
Je hoort wel wat ik zeg maar je luistert niet |
|
En ik kijk toe hoe jij me bezeert |
|
Onbereikbaar |
|
Wat ik ook zeg |
|
Onbereikbaar |
|
Mijlen ver weg |
|
Onbereikbaar, oh |
|
Oh, jij, jij blijft zwijgen als het graf |
|
Jij, jij zegt niets en ik wacht maar af |
|
Maar ik heb geen woorden nodig |
|
Want ik weet allang wat jij mij vertellen wil, oh |
|
Wat ik ook zeg |
|
Onbereikbaar mijlen ver weg |
|
Onbereikbaar |
|
Wat ik ook zeg |
|
Onbereikbaar, oh |
|
Onbereikbaar, oh |
|
Onbereikbaar |
|
Wat ik ook zeg |
|
Onbereikbaar |
|
Mijlen ver weg |
|
Onbereikbaar, oh |
